Nepal, gelegen in het Himalaya berggebied, tussen India en China, is een straatarm land in Azië.
30 % van de ruim 28 miljoen inwoners leeft onder de armoedegrens. Ruim 40 % van de bevolking heeft geen werk. 80 % van de bevolking is werkzaam in de landbouw en moet rondkomen van omstreeks € 0,35 per dag. De bevolking is gestegen van 8 miljoen in 1951 tot ruim 28 miljoen in 2009.
De sterke bevolkingsgroei en de armoede heeft tot gevolg dat het land steeds intensiever wordt gebruikt voor voedsel- en energievoorziening. Brandhout uit de bossen is een belangrijke energiebron. Ernstige ontbossing en gevaarlijke erosie zijn het gevolg. Om deze ontwikkeling een halt toe te roepen promoot de overheid de installatie en het gebruik van kleinschalige biogas installaties in de bergdorpen. Armoede is de reden dat het grootste deel van de bevolking zo’n installatie niet kan bekostigen. Stichting Ontwikkelingswerk Theo Kiewiet zet zich in dergelijke installaties voor hen te realiseren. Streven is 10 van dit soort installaties per jaar aanleggen op de Pachbhaiya, de bergkam tussen het Begnas en het Rupa meer. De ‘tekening’ op de foto geeft een beeld van de werking van zo’n privé energiecentrale . De biogas installaties worden door plaatselijke ambachtslieden gebouwd. De kosten voor de aanleg bedrage € 150,--. De installatie zorgt zonder verdere onderhoudskosten voor gas gedurende een periode van 25 jaar.
Via donaties van de CKS zijn vanaf 2007 tot en met half 2013 in totaal 53 biogas installaties gerealiseerd.
- Cees Kant in gedachte -