………………………………..Nieuws week 2
Lorem ipsum dolor sit amet, sapien platea morbi dolor lacus nunc, nunc ullamcorper. Felis aliquet egestas vitae, nibh ante quis quis dolor sed mauris. Erat lectus sem ut lobortis, adipiscing ligula eleifend, sodales fringilla mattis dui nullam. Ac massa aliquet.
Nieuws
.
.
.
.
.
Week 40 2025: 3 en 5 oktober
3 oktober 2004
23.00 uur. Een telefoontje in Aubignan (Zuid-Frankrijk) op de camping waar wij die middag waren aangekomen en onze caravan hadden opgesteld. Een oud-collega met de vernietigende boodschap dat onze zoon Cees die middag omstreeks 17.00 uur om het leven gekomen was bij een onnodig verkeersongeval. Onze wereld stortte in. Het verdriet overweldigde. Later rond middernacht daar een wandeling rond de camping gelopen zonder woorden. Onze wereld zou nooit meer worden zoals het geweest was. Je stort in een bodemloze put. De slaap bleef weg en vroeg in de ochtend van de 4e begon de eindeloze tocht terug naar Nederland.
5 oktober 1976
20.30 uur. Mocht ik de eerste foto maken van onze zojuist in het Diaconessenziekenhuis in Arnhem geboren zoon. De mooiste foto die ik ooit maakte. De start van een leven als gezin. Een van de mooiste momenten die wij mochten beleven. Met sinds die dag elke dage mooie ervaring van het begeleiden van een kind tot volwassene.
3 en 5 oktober 2025
21 jaar later. Voor het eerst dit jaar niet verblijvend in Zuid-Frankrijk. De plaats Aubignan waar wij 20 jaar lang de 3e oktober de wandeling maakten zoals hiervoor vermeld.
Gelukkig is het ons aangereikt om weer uit de diepe verdrietput te geraken. Met de mooie herinneringen van bijna 28 jaar van ons leven samen met onze zoon Cees. Als ons kind dat liefde gaf en als mijn vriend met wie ik alles deelde. Cees zou nu op de 5e oktober de leeftijd van 49 jaar bereikt hebben. Niet voor te stellen hoe hij er nu uit zou zien. Wie hij geworden zou zijn.
Grote dank aan alle vriendinnen, vrienden en bekenden die ons op deze dagen en verder vaak steunden met het delen van hun herinneringen aan Cees.
Ook blij met wat mij sinds maart 2007 mochten bereiken met de stichting op naam van onze Cees. Ook deze aanpak van het steuntje in de rug, vaak gericht op de voorziening van drinkwater, geeft een goed gevoel.
En dan het belangrijkste. Al het moois dat bij toeval de afgelopen 21 jaar gebeurde op onverwachte momenten. Het is niet te geloven dat al die ervaringen alleen maar toeval waren en geen boodschap van onze Cees.
3 oktober 2004
23.00 uur. Een telefoontje in Aubignan (Zuid-Frankrijk) op de camping waar wij die middag waren aangekomen en onze caravan hadden opgesteld. Een oud-collega met de vernietigende boodschap dat onze zoon Cees die middag omstreeks 17.00 uur om het leven gekomen was bij een onnodig verkeersongeval. Onze wereld stortte in. Het verdriet overweldigde. Later rond middernacht daar een wandeling rond de camping gelopen zonder woorden. Onze wereld zou nooit meer worden zoals het geweest was. Je stort in een bodemloze put. De slaap bleef weg en vroeg in de ochtend van de 4e begon de eindeloze tocht terug naar Nederland.
5 oktober 1976
20.30 uur. Mocht ik de eerste foto maken van onze zojuist in het Diaconessenziekenhuis in Arnhem geboren zoon. De mooiste foto die ik ooit maakte. De start van een leven als gezin. Een van de mooiste momenten die wij mochten beleven. Met sinds die dag elke dage mooie ervaring van het begeleiden van een kind tot volwassene.
3 en 5 oktober 2025
21 jaar later. Voor het eerst dit jaar niet verblijvend in Zuid-Frankrijk. De plaats Aubignan waar wij 20 jaar lang de 3e oktober de wandeling maakten zoals hiervoor vermeld.
Gelukkig is het ons aangereikt om weer uit de diepe verdrietput te geraken. Met de mooie herinneringen van bijna 28 jaar van ons leven samen met onze zoon Cees. Als ons kind dat liefde gaf en als mijn vriend met wie ik alles deelde. Cees zou nu op de 5e oktober de leeftijd van 49 jaar bereikt hebben. Niet voor te stellen hoe hij er nu uit zou zien. Wie hij geworden zou zijn.
Grote dank aan alle vriendinnen, vrienden en bekenden die ons op deze dagen en verder vaak steunden met het delen van hun herinneringen aan Cees.
Ook blij met wat mij sinds maart 2007 mochten bereiken met de stichting op naam van onze Cees. Ook deze aanpak van het steuntje in de rug, vaak gericht op de voorziening van drinkwater, geeft een goed gevoel.
En dan het belangrijkste. Al het moois dat bij toeval de afgelopen 21 jaar gebeurde op onverwachte momenten. Het is niet te geloven dat al die ervaringen alleen maar toeval waren en geen boodschap van onze Cees.
Laatst bijgewerkt - 20-05-16
.
.
.
.
,
,
Interview Kees kant “het bankje”
n
n
Lorem ipsum dolor sit amet, sapien platea morbi dolor lacus nunc, nunc ullamcorper. Felis aliquet egestas vitae, nibh ante quis quis dolor sed mauris. Erat lectus sem ut lobortis, adipiscing ligula eleifend, sodales fringilla mattis dui nullam. Ac massa aliquet.